NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
حَدَّثَنَا
حَفْصُ بْنُ
عُمَرَ
حَدَّثَنَا
شُعْبَةُ
عَنْ أَبِي إِسْحَقَ
عَنْ
الْأَسْوَدِ
عَنْ عَبْدِ
اللَّهِ
أَنَّ
النَّبِيَّ
صَلَّى
اللَّهُ عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
كَانَ
يَقْرَؤُهَا
فَهَلْ مِنْ
مُدَّكِرٍ
يَعْنِي
مُثَقَّلًا
قَالَ
أَبُو دَاوُد
مَضْمُومَةُ
الْمِيمِ مَفْتُوحَةُ
الدَّالِ
مَكْسُورَةُ
الْكَافِ
Abdullah b. Mes'ud'dan
rivayet olunduğuna göre;
Nebi (s.a.v.)
("Öğüt alan yok mudur?)[Kamer 22] mealindeki ayet-i kerimeyi ...
(şeklinde) yani (dal harfini) şeddeli olarak okumuştur.
Ebu Davud dedi ki:
kelimesinde mim ötreli, dal üstünlü, kaf da esrelidir.
İzah:
Tirmizi, kıraat
Ba hadis-i şerif,
metinde geçen kelimesinin mjm harfinin ötreli dal harfinin şedde ve üstünlü kâf
hafinin de esreli okunacağına delalet etmektedir.
kelimesinin aslı dir.
fakat, tâ hafi dal'a çevrilmiş, dal ile zal harflerinin mahreçleri bir
olduğundan (zâl) de dâl'e çevrilerek
İbn Reslân'ın açıklamasına göre; Katâde ile Dahhâk, kelime üzerindeki bu değişikliği
(ibdâli) yaparken dal'i zal'e idgam ederek bu kelimeyi şeklinde şeddeli zal ile okumuşlarsa
da, kelime üzerinde yapılan bu idgam işlemi arapça kaidelerine uygun değildir.
Dolayısıyla onların kıraati şâz bir kıraattir.